20 Aralık 2015 Pazar

     1. Gün

    Ben gurubun en genç üyesiydim. Tam 12 yaşındaydım. Kar tepeye gittik. Uzaktan bakılınca bir oda genişliğinde kar var sandık. Ama arabayı park ettik ve her yerin kar olduğunu gördük. Arabadan dışarı çıkınca iliklerimize kadar üşüdük. Benim çamurluk fermuarım bozuktu. Babam bile zor kapattı. Yürümeye başladık. Artık sıcaklığa alışmıştık. Bir katman çıkardık. İlk başta çok kolay bir şey sanmıştık. Yerlerde ayı izleri görüyorduk. Sonra birkaç km. daha ilerledik. Artık eğim 4 dereceydi. Sonra bir anda inişe geçtik. İnişimiz ise 5.5 dereceydi. Ayağımız dallara takılıp duruyordu. En azında hiç düşmedik. Sonra yine düzlüğe çıktık ama çok uzun sürmedi. Bile bile yolu değiştirdik ve artık 7 derecede gidiyorduk itiraf edeyim biraz zordu. Ve sonra 9 derecede tırmandık. Oraya gideceğimizi bilmiyorduk o yüzden hiç ekipmanımız yoktu. Ama dallar vardı. Hem kolaylık hem de zorluk çıkartıyorlardı. Ben orada bir iki metre yuvarlandım. Ama sonra annem tutun tutunnn !!!!!! diye bağırdı ben eğlencesine gelmiştim ama sonra tutundum. Hâlâ tırmanıyorduk. Bir ara ayaklarım dondu artık hareket ettiremiyordum. Farklı bir çorap giymek zorunda kaldım ve giydim. En sonunda yamaç bitmişti ama hâlâ zirve yapamamıştık. Şu anki derecemiz 4.5 idi. Diğer kişiler pes etmeye başlamıştı ama ben adam mısınız değil misiniz lan!!!!! diye bağırdım ya gelirsiniz yada ben gidiyorum dedim. Ve tamam deyip zirve yaptık. Bu sefer araba yolundan indik arabamıza daha 3 km vardı. Bizde taksi tuttuk. Ve eve geldik.

9 yorum: